Bydgoszcz i jej najwcześniejsza historia

    Tereny dzisiejszej Bydgoszczy zasiedlane były na stałe już od epoki brązu. Miejscowości znajdujące się wtedy na tym terenie rozwijały się szybko ze względu na położenie tych terenów. Położenie nad Brdą, która wpływa do Wisły  dawało wiele możliwości, najkorzysniejsze jednak było to, że przebiegał tędy bursztynowy szlak dzięki czemu znaczenie oraz bogactwo tych terenów mocno wzrastało. Dało to możliwość rozbudowywania się małych wsi, tak że pochłaniały się nawzajem w efekcie stając się większe i ważniejsze. 

    Prawdziwy i znaczny rozkwit te tereny przeżyły za panowania króla Kazimierza Wielkiego(czas panowania 1333-1377), kiedy to 19 kwietnia 1346 roku król Kazimierz wystawił Bydgoszczy miejski akt lokacyjny na prawie magdeburskim. Było to wtedy gdy Polska odzyskała tereny w okolicy dzisiejszej Bydgoszczy od Zakonu Krzyżackiego, a spowodowane chęcią ufortyfikowania ich oraz zbudowania konkurencyjnego ośrodka handlowego dla pomorskich miast. Ufortyfikowanie tych terenów było ważne ze względu na obronę Polski przed Zakonem Krzyżackim. Sam Kazimierz Wielki uważał te tereny za najważniejszy fragment granicy Polsko-Krzyżackiej ze względu na obronę państwa. Handel z kolei  podnosił zamożność miasta i jego mieszkańców, co zarazem podnosiło range Bydgoszczy w kraju. Stwierdzenie, że Kazimierz Wielki zastał Polskę drewnianą, a zostawił murowaną jest zatem szczególnie widoczne w Bydgoszczy.

    Król wybudował spory jak na ówczesne czasy zamek. Obok zamku znacznie rozwinął zabudowania miejskie,  w tym handlowe. Całość ogrodził ceglanym murem, którego ruiny możemy oglądać do dziś w centrum miasta, natomiast na terenie zamku wznosi się dzisiaj hotel.