Wyspa młyńska
 |
| źródło |
niedziela, 23 listopada 2014
sobota, 22 listopada 2014
Pałacyk Lloydla
 |
| źródło |
Budynek został wybudowany przez niemieckiego kapitana żeglugi, Otto Liedtke w 1885 roku. Budowa trwała rok. Istniejący dziś budynek jest tylko częścią dawnego kompleksu ale zawsze był najbardziej reprezentacyjny. Zaprojektował go Waldemar Jenisch. Do 1908 roku, czyli do roku sprzedaży budynku mieszkał w nim właściciel zakładu. Następnie posiadłość została sprzedana. Kupiło ją Bydgoskie Towarzystwo Żeglugi Śródlądowej, które przeprowadziło remonty, a co za tym idzie wiele zmian. Po I wojnie nazwę towarzystwa zmieniono na Lloyd Bydgoski, stąd teraz jest nazywany pałacykiem właśnie Lloyda. Towarzystwo to było jednym z największych w Polsce, mające wiele innych przedsiębiorstw i oddziałów. Po II wojnie nazwę znów zmieniono na Żeglugę Bydgoską.
Budynek jest bardzo zdobny, zaprojektowany w stylu niderlandzkiego manieryzmu. Odnowiony w 1995 roku przez BRE Bank wygląda tak jak za dawnych lat świetności. Na terenie gdzie stała reszta zakładu znajduję się dobudowana część przez ten sam bank w nowoczesnym stylu. Nowe budynki choć nowoczesne swą budowa przypominają niedaleko stojące spichrze. Właśnie dla tego nazywa się je nowymi spichrzami.
czwartek, 20 listopada 2014
Rodzina Dietz III
Willa na Gdańskiej
 |
| źródło wikipedia.org |
Willa Flora, bo tak jest zwana zabytkowa willa na ulicy Gdańskiej pod numerem 48 należała do rodziny Dietz. Zaprojektował ją bardzo znany i ceniony nadworny niemiecki architekt, który zaprojektował również bydgoski Teatr Miejski. Był nim Henrich Seeling. Zaprojektował trzy kondygnacyjny dom na zlecenie Heinricha Dietza w stylu elektrycznym i neogotyckim. Budowa rozpoczęła się w 1897 roku, a trwała jedynie rok. Elewacja willi jest bardzo bogato zdobiona. Nazwa Willa Flora wzięła się od nieistniejącej polichromii zdobiącej loggię budynku. Wnętrze budynku zdobią malowane fryzy w ptaki i kwiaty, stolarki, boazerie, strop ze złoconymi dekoracjami. Od wschodniej strony znajduję się ogród z fontanną ozdobioną rzeźbą czapli z XIX wieku.
 |
| źródło |
Dziś tak jak w sąsiedniej willi, należącej niegdyś do rodziny Blumwe mieści się tam siedziba Polskiego Radia PIK. Do rodziny Dietz należała do 1937 roku. Od 1940 roku do ukończenia wojny siedzibę miało tam miejskie SS. Właśnie po wojnie budynek przeszedł w posiadanie Polskiego Radia PIK. Willa znajduję się pod ochroną jako dzieło sztuki na podstawie konwekcji Haskiej.
środa, 19 listopada 2014
Rodzina Dietz II
Henrich Dietz był nie tylko na tyle bogaty, aby kupić sobie wille ale ze względu na swoją pozycję miał on też możliwość rozpoczęcia działalności politycznej i społecznej we władzach miasta. Od 1874 do 1881 roku był on członkiem Rady Miejskiej. Od 24 lutego 1881 powierzono mu stanowisko radcy magistratu, którą sprawował aż do śmierci. Pełnił również obowiązki kuratora Kasy Oszczędności Bydgoszczy, kierował miejskim repozytorium i pracował w komisji kwaterunkowej i zaopatrzenia. W 1879 roku zaczął pełnić funkcję posła do Sejmu Prowincji Poznańskiej. W latach 1894-1898 pełnił funkcję posła do sejmu w Berlinie, jako reprezentant Partii Narodowych Liberałów.
Zmarł 11 sierpnia 1901 roku. W swoim testamencie jego ostatnią wolą było wykorzystanie pozosawionych przez niego 400 tysięcy marek na budowę wcześniej wspomnianego sierocińca. Sierociniec nazwano Heinrich-Dietzchen-Waisenhaus, czyli Sierociniec Henricha Dietza. Kolejnym uhonorowaniem Henricha było nazwanie ulicy jego imienia. Ulicą tą była ulica, przy której stał sierociniec. Nazwę zmieniono w 1945 roku na ulice Romualda Traugutta.
wtorek, 18 listopada 2014
Rodzina Dietz I
Heinrich Ernst Dietz był niemieckim politykiem oraz co ważniejsze dla Bydgoszczy fundatorem sierocińca przy ulicy Traugutta pod numerem 5.
 |
| źródło |
 |
| źródło |
poniedziałek, 17 listopada 2014
Subskrybuj:
Posty (Atom)